Βάχλια Γορτυνίας
Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011
Οι μετανάστες...του 1906
Οι ξενητεμένοι της Βάχλιας ... Πατώντας στον προηγούμενο σύνδεσμο μπορείτε να δείτε τον κατάλογο των 630 επιβατών (μεταξύ αυτών και Βαχλαίων) του πλοίου Giulia που αναχώρησε από την Πάτρα στις 19-3-1906...
ONOMA ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΗΛΙΚΙΑ
Επίσης: 13/03/1910
13/03/1910 - Patras: Themistocles
Antonopulos,Constatinos Vachlia, Greece 30y
Adamapulos,Aristomenis Vachlia 25
Alexapulos,Petros Vachlia 19
Andriapulo,Panajotti Vaclia 18
Andriopulos,Basil Vaclia 26
Anestassopulos,Nicoluas Vachlia 19
Baclabas,Christos Vachlia 38
Baclubas,Giorgios Vachlia 25
Barlabas,Dimitrios Vachlia 23
Calivis,Theodoro Vachlia 19
Carais,Georgios Vachlia 20
Caras,Giorgio Vaclia 19
Chilas,John Vachlia 33
Diamantopulo,Andrea Vachlia 20
Giorgacopulos,Petro Vaclia 24
Katzicas,Georgeo Vaclia 19
L...pulos,John Vachlia 30
Lamopulo,Constantino Vaclia 25
Michalopulo,Theodoro Vachlia 18
Nicolapulo,Demetrio Vachlia 20
Panagopulo,Christo Vaclia 30
Petropulos,Petros Vaclia 32
Pibouris,Antonios Vachlia 25
Rigopulos,Vasilio Vachlia 19
Sofianapulos,Andrea Vachlia 19
Vardas,Const. Vachlia 18
Vardas,Const. Vachlia 18
Επίσης: 13/03/1910
13/03/1910 - Patras: Themistocles
Antonopulos,Constatinos Vachlia, Greece 30y
Barlabas,Anastassios Vachlia,
Greece 30y
Barlabas,Dimitrios Vachlia,
Greece 25y
Chrissanthopulos,Paraskev... Vachlia,
Greece 35y
Christodulopulos,Dimitrios Vachlia,
Greece 19y
Eliopulos,Dimosthenis Vachlia,
Greece 19y
Giannopulos,Charalamlos Vachlia,
Greece 19y
Giannopulos,Panagos Vachlia,
Greece 19y
Karas,Georgios Vachlia,
Greece 25y
Maragos,Costas Vachlia,
Greece 40y
Maragos,Lissandros Vachlia,
Greece 20
Maragu,Eleni Vachlia,
Greece 25y
Michalopulos,Vassilios Vachlia,
Greece 28y
Panagopulos,Assimakis Vachlia,
Greece 38y
Panagopulos,Stefanos Vachlia, Greece 18y
Panagopulos,Stefanos Vachlia, Greece 18y
Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011
Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011
Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011
Από το βιβλίο του Χρήστου Δημητρόπουλου "ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΚΑΙ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΧΛΙΑΣ"
"Σε μια άγονη πλαγιά ενός όμορφου Γορτυνιακού τοπίου, φαντάζει σαν αετοφωλιά το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής Βάχλιας.
Είναι τόπος ιστορικός και σύμβολο ιερής αναφοράς στη μνήμη της Αγίας Παρασκευής, για όλους τους κατοίκους της περιοχής. Στη μνήμη της (26 Ιουλίου) ή συνάντηση των πιστών των γύρω χωριών αποτελούσε και αποτελεί θρησκευτικό και κοινωνικό γεγονός. Στον περίγυρο της Μονής και ιδιαίτερα στην πλατεία «πανηγυρίστρα», που την περικλείουν αιωνόβιες πουρνάρες, έχουν πραγματοποιηθεί χοροί και έχουν ακουστεί τραγούδια υπό τους ήχους των κλαρίνων και λοιπών μουσικών οργάνων, που αποτελούν ανεξίτηλες αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων.
Η Μονή αποτελεί και σύμβολο εθνικής σημασίας, αφού στον χώρο αυτό έχουν συναντηθεί και συσκεφθεί οι Επαναστάτες Οπλαρχηγοί, πού μας χάρισαν την Εθνική μας Παλιγγενεσία. Αλλά και κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κυρίως στην περίοδο της Κατοχής, το μοναστήρι έγινε τόπος εθνικής αντίστασης (1941-1945). Κλιμάκιο Άγγλων αξιωματικών των μυστικών υπηρεσιών είχε εγκατασταθεί στη Μονή και είχε επαφή με το Ελληνικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής.
Την ιστορική διαδρομή του παλαίφατου αυτού θρησκευτικού μνημείου της Ιεράς Μονής, ξαναζωντανεύει με πιστότητα, ακρίβεια και εύγλωττη ενάργεια ό δραστήριος και αφιερωμένος στα κοινά Χρήστος Δ. Δημητρόπουλος, τιμώντας έτσι τη γενέτειρα του Βάχλια.
Το βιβλίο αυτό είναι μοναδικό στο είδος του και θα αποτελέσει πηγή μνήμης για τους μεταγενέστερους."Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011
Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
Στις 20-2-2011 η συνεστίαση της ΕΝΩΣΗΣ ΒΑΧΛΑΙΩΝ
Την Κυριακή, 20 Φεβρουαρίου 2011 και ώρα 13:00 το μεσημέρι, στη μουσική ταβέρνα "Ο ΜΕΓΑΡΕΙΤΗΣ" στο Παγκράτι, θα πραγματοποιηθεί η ετήσια συνεστίαση της Ένωσης Βαχλαίων.
Τηλ Ενώσεως 210330030Η ανακοίνωση της Ένωσης:
Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011
Έφυγε απ΄τη ζωή η Θεώνη Βαχλιώτη
22/01/2011
Του ΙΑΣΟΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ
Πόσοι είναι οι Έλληνες με πραγματικά μεγάλη διεθνή καριέρα; Σίγουρα όχι πολλοί, αλλά μία από αυτούς ήταν αναμφισβήτητα η Θεώνη Βαχλιώτη Όλντριτζ. Μέλος της οικογένειας Βαχλιώτη και πρώτη εξαδέλφη της Ντένης Βαχλιώτη, που ήταν υποψήφια δύο φορές για Όσκαρ -για το «Ποτέ την Κυριακή» και τη«Φαίδρα»- η Θεώνη έφυγε νωρίς για την Αμερική, όπου μετά από σπουδές στην Αθήνα, στην Αμερικάνικη Σχολή, σπούδασε στο Goodman Memorial Theatre στο Σικάγο - είχε γεννηθεί σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στις 22 Αυγούστου του 1932 στη Θεσσαλονίκη. Ασχολήθηκε από μικρή με τα κοστούμια και το θέατρο, ήδη από το 1950 και ήδη στα χρόνια του ’60 είχε καθιερωθεί στο Μπρόντγουεϊ και στο Χόλιγουντ με τις εξαιρετικές δουλειές της. Παντρεμένη με τον Αμερικανό ηθοποιό Τομ Όλντριτζ -απ’ όπου και το δεύτερο επίθετό της- έφτασε στο ζενίθ της καριέρας της το 1974, όταν με την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Ενδυματολογίας το κέρδισε κιόλας, με τη μοναδική δουλειά, εποχής του ’30, στον «Υπέροχο Γκάτσμπι» όπου πραγματικά έκανε μόδα ξανά τα ρούχα του ’30.
Στη συνέχεια, κατακτώντας το ένα βραβείο μετά το άλλο -αμέτρητα πραγματικά τα βραβεία που έχει κατακτήσει και όλα πολύ σημαντικά, όπως βραβείο Μπάφτα, το New York City Liberty Medal, το Costume Guild Career Achievement Award και το Irene Sharaff Lifetime Achievement Award για το εκτενές της έργο στο χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης- κέρδισε και τρία Τόνι Ενδυματολογίας -το Όσκαρ του αμερικάνικου θεάτρου- για την «Άνι» το 1977, για το «Barnum» το 1980 και για το «Κλουβί με τις τρελές» το 1984.
Η δουλειά της, ειδικά στο τελευταίο, έγραψε ιστορία και πολλοί ισχυρίστηκαν πως αν είχε τόση επιτυχία το μέτριο κατά τα άλλα αυτό έργο, είχε να κάνει κυρίως με το τραγούδι «I am what I am» και τα κοστούμια της Θεώνης Βαχλιώτη Όλντριτζ, ενώ η δουλειά της στην «Άνι» θεωρήθηκε τόσο κλασική, που όλα τα επόμενα ανεβάσματα του μιούζικαλ ακολούθησαν τις δικές της ενδυματολογικές προτάσεις και η ίδια υπέγραψε και τα κοστούμια της ταινίας «Άνι» το 1982. Συν όλα τα άλλα θεατρικά -πάνω από 150 σκηνικές παραγωγές, δεκάδες μπαλέτα καταγράφονται στο ενεργητικό της- η Θεώνη Βαχλιώτη δούλεψε και σε πολλές ταινίες κι εδώ θα αναφέρουμε μόνο τις πιο γνωστές στην Ελλάδα, όπως «Το δίκτυο» το 1976, «Τα μάτια της Λώρα Μαρς» το 1978, «Thw Champ» το 1979, «The rose» το 1979, «Πλούσιες και διάσημες» το 1981, «Γκοστμπάστερς» το 1984, «Κάτω από τη λάμψη του φεγγαριού» το 1987, «Adams Family Values» το 1993, «Ο καθρέφτης είχε δύο πρόσωπα» το 1996 κ.ά.
Από τις πιο επιτυχημένες της επίσης θεατρικές δουλειές που έγραψαν ιστορία -μετρά πάνω από 100 θεατρικές παραστάσεις στο Μπροντγουέι- το «Corus Line» και το «42nd Street». Φυσικά δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε, έστω και μόνο για… εθνικούς λόγους, ότι έχει κάνει τα κοστούμια στο «Ίλια Ντάρλινγκ» το 1967 στο Μπροντγουέι, που ήταν η θεατρική μεταφορά του «Ποτέ την Κυριακή» με τη Μελίνα Μερκούρη. Στην Ελλάδα δούλεψε πολύ λίγες φορές στο θέατρο, παρόλο που το ήθελε πολύ αυτό στα χρόνια του ’80 και το ’90 με τους θιάσους της Νόνικας Γαληνέα και της Κάτιας Δανδουλάκη. Τα τελευταία χρόνια, με προβλήματα υγείας, ζούσε με τον σύζυγό της στο Στάνφορντ, τις τελευταίες μέρες είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο και γύρω στις 3 το μεσημέρι ώρα Ελλάδος χθες, λίγο μετά την έξοδό της από το νοσοκομείο, η καρδιά της την πρόδωσε.
Η Θεώνη Βαχλιώτη - Όλντριτζ θα λάμπει για πάντα στην καρδιά του Μπροντγουέι, στις οθόνες των κινηματογράφων και βέβαια μέσα μας…Η Ελληνίδα Θεώνη Βαχλιώτη - Όλντριτζ, που πριν πεθάνει είχε ζητήσει να ταφεί στην Ελλάδα…
Πηγή: ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ
Εφυγε η Θεώνη Βαχλιώτη - Ολντριτζ
Του ΙΑΣΟΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ
Πόσοι είναι οι Έλληνες με πραγματικά μεγάλη διεθνή καριέρα; Σίγουρα όχι πολλοί, αλλά μία από αυτούς ήταν αναμφισβήτητα η Θεώνη Βαχλιώτη Όλντριτζ. Μέλος της οικογένειας Βαχλιώτη και πρώτη εξαδέλφη της Ντένης Βαχλιώτη, που ήταν υποψήφια δύο φορές για Όσκαρ -για το «Ποτέ την Κυριακή» και τη«Φαίδρα»- η Θεώνη έφυγε νωρίς για την Αμερική, όπου μετά από σπουδές στην Αθήνα, στην Αμερικάνικη Σχολή, σπούδασε στο Goodman Memorial Theatre στο Σικάγο - είχε γεννηθεί σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στις 22 Αυγούστου του 1932 στη Θεσσαλονίκη. Ασχολήθηκε από μικρή με τα κοστούμια και το θέατρο, ήδη από το 1950 και ήδη στα χρόνια του ’60 είχε καθιερωθεί στο Μπρόντγουεϊ και στο Χόλιγουντ με τις εξαιρετικές δουλειές της. Παντρεμένη με τον Αμερικανό ηθοποιό Τομ Όλντριτζ -απ’ όπου και το δεύτερο επίθετό της- έφτασε στο ζενίθ της καριέρας της το 1974, όταν με την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Ενδυματολογίας το κέρδισε κιόλας, με τη μοναδική δουλειά, εποχής του ’30, στον «Υπέροχο Γκάτσμπι» όπου πραγματικά έκανε μόδα ξανά τα ρούχα του ’30.
Στη συνέχεια, κατακτώντας το ένα βραβείο μετά το άλλο -αμέτρητα πραγματικά τα βραβεία που έχει κατακτήσει και όλα πολύ σημαντικά, όπως βραβείο Μπάφτα, το New York City Liberty Medal, το Costume Guild Career Achievement Award και το Irene Sharaff Lifetime Achievement Award για το εκτενές της έργο στο χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης- κέρδισε και τρία Τόνι Ενδυματολογίας -το Όσκαρ του αμερικάνικου θεάτρου- για την «Άνι» το 1977, για το «Barnum» το 1980 και για το «Κλουβί με τις τρελές» το 1984.
Η δουλειά της, ειδικά στο τελευταίο, έγραψε ιστορία και πολλοί ισχυρίστηκαν πως αν είχε τόση επιτυχία το μέτριο κατά τα άλλα αυτό έργο, είχε να κάνει κυρίως με το τραγούδι «I am what I am» και τα κοστούμια της Θεώνης Βαχλιώτη Όλντριτζ, ενώ η δουλειά της στην «Άνι» θεωρήθηκε τόσο κλασική, που όλα τα επόμενα ανεβάσματα του μιούζικαλ ακολούθησαν τις δικές της ενδυματολογικές προτάσεις και η ίδια υπέγραψε και τα κοστούμια της ταινίας «Άνι» το 1982. Συν όλα τα άλλα θεατρικά -πάνω από 150 σκηνικές παραγωγές, δεκάδες μπαλέτα καταγράφονται στο ενεργητικό της- η Θεώνη Βαχλιώτη δούλεψε και σε πολλές ταινίες κι εδώ θα αναφέρουμε μόνο τις πιο γνωστές στην Ελλάδα, όπως «Το δίκτυο» το 1976, «Τα μάτια της Λώρα Μαρς» το 1978, «Thw Champ» το 1979, «The rose» το 1979, «Πλούσιες και διάσημες» το 1981, «Γκοστμπάστερς» το 1984, «Κάτω από τη λάμψη του φεγγαριού» το 1987, «Adams Family Values» το 1993, «Ο καθρέφτης είχε δύο πρόσωπα» το 1996 κ.ά.
Από τις πιο επιτυχημένες της επίσης θεατρικές δουλειές που έγραψαν ιστορία -μετρά πάνω από 100 θεατρικές παραστάσεις στο Μπροντγουέι- το «Corus Line» και το «42nd Street». Φυσικά δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε, έστω και μόνο για… εθνικούς λόγους, ότι έχει κάνει τα κοστούμια στο «Ίλια Ντάρλινγκ» το 1967 στο Μπροντγουέι, που ήταν η θεατρική μεταφορά του «Ποτέ την Κυριακή» με τη Μελίνα Μερκούρη. Στην Ελλάδα δούλεψε πολύ λίγες φορές στο θέατρο, παρόλο που το ήθελε πολύ αυτό στα χρόνια του ’80 και το ’90 με τους θιάσους της Νόνικας Γαληνέα και της Κάτιας Δανδουλάκη. Τα τελευταία χρόνια, με προβλήματα υγείας, ζούσε με τον σύζυγό της στο Στάνφορντ, τις τελευταίες μέρες είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο και γύρω στις 3 το μεσημέρι ώρα Ελλάδος χθες, λίγο μετά την έξοδό της από το νοσοκομείο, η καρδιά της την πρόδωσε.
Η Θεώνη Βαχλιώτη - Όλντριτζ θα λάμπει για πάντα στην καρδιά του Μπροντγουέι, στις οθόνες των κινηματογράφων και βέβαια μέσα μας…
Πηγή: ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)