Έφυγε απ' τη ζωή ο Παπα-Θόδωρος

Τη Δευτέρα 17/8/2015, απεβίωσε στη Βάχλια ο Παπα-Θόδωρος. Ακούραστος, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε ιερέας του χωριού μας, αφοσιώθηκε τόσο στην συντήρηση των (πολλών) εκκλησιών της Βάχλιας, όσο και στην ανέγερση νέων όπως οι ναοί του Αγίου Νεκταρίου και του Αγίου Θεράποντα. Η κηδεία του θα γίνει σήμερα το απόγευμα στη Βάχλια

Νέα εποχή για την Ι.Μ. Αγίας Παρασκευής

Μια νέα εποχή φαίνεται ότι έχει ξεκινήσει εδώ και μερικούς μήνες για το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής Βάχλιας, μετά την εγκαταβίωση σ' αυτό τριών μοναχών, με τα πρώτα δείγματα γραφής τους να έχουν εντυπωσιάσει θετικά τους Βαχλαίους.

Πρόκειται για τον προσφάτως χειροτονειθέντα στη Δημητσάνα από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη Ιερώνυμο καθώς και για τους μοναχούς Πορφύριο και Διονύσιο.

Έτσι, στον εορτασμό της μνήμης της Αγίας στις 26 Ιουλίου 2015, τη Θεία Λειτουργία τέλεσε για πρώτη φορά ο Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος, μετά δε το τέλος της, έγινε λιτάνευση της εικόνας της Αγίας Παρασκευής γύρω από το κτιριακό συγκρότημα της Μονής.

Το γλέντι με την παραδοσιακή μουσική που ακολούθησε, ήταν μικρό σε διάρκεια, παρά την ικανοποιητική προσέλευση των προσκυνητών (Βαχλαίων και κοντοχωριανών).

Στη Βάχλια επικράτησε το ΟΧΙ

Τα αποτέλεσματα του δημοψηφίσματος που διενεργήθηκε στις 5 Ιουλίου 2015, από το εκλογικό τμήμα της Βάχλιας, έχουν ως εξής:

ΟΧΙ : 36
ΝΑΙ : 32
ΑΚΥΡΑ : 2
ΛΕΥΚΑ : 1

Τα παιδιά παίζουν κρυφτό...

40 ημέρες από το χαμό του Παναγιώτη Καλύβα

Το 40ήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Παναγιώτη Καλύβα (Λούϊ) του Κων/νου (Χάντζιου), τελέστηκε παρουσία πολλών Βαχλαίων, κοντοχωριανών και φίλων, την Κυριακή 26/4/2015 στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Βάχλιας.

Ο Π. Καλύβας που έφυγε νωρίς από κοντά μας, είχε συγκεντρώσει επάνω του όλες τις αρετές, γι’ αυτό και η είδηση του χαμού του, βύθισε στο πένθος συγγενείς,  φίλους και γνωστούς.

Ήταν από τους ανθρώπους που λάμπρυναν με την παρουσία τους τη Βάχλια. Η ποιότητα του χαρακτήρα του, τον έκανε αγαπητό σ΄όλο τον κόσμο.

Χάρις στην εργατικότητά του, συνέχισε για πολλά χρόνια τη λειτουργία του λιτριβιού (μοναδικό στη Βάχλια και από τα ελάχιστα στην γύρω περιοχή) και με ευλάβεια διατήρησε σε λειτουργία τον νερόμυλο που βρήκε απ' τον πατέρα του στην είσοδο του χωριού.

Κατά κοινή ομολογία, η κοινωνία της Βάχλιας, έχασε ένα πανάξιο μέλος της.

Αιωνία του η μνήμη.

Μανωλέϊκα Πέρα Βάχλιας

Η συνοικία "Μανωλέϊκα" στην Πέρα Βάχλια με την εκκλησία του Αγίου Νικολάου  να δεσπόζει, ενώ διακρίνονται μερικά σπίτια από τα "Νταουτέϊκα" και ο Αη-Γιώργης.

Ο Επιτάφιος του χωριού μας

ΟΙ ΟΛΟΝΥΚΤΙΕΣ

Του αείμνηστου συμπατριώτη μας ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΤΗ δημοσιευμένο στην Εφημερίδα «ΓΟΡΤΥΝΙΑ» (φύλλο Απριλίου 2009)

Περασμένα και αξέχαστα

ΟΙ ΟΛΟΝΥΚΤΙΕΣ

Προ έξι ημερών του Πάσχα. Των Βαγίων σήμερα. Η θειά Μαρία ξύπνησε πολύ μπονώρα. Άνοιξε το κοτέτσι να βγουν οι κότες. Ανοιξε το κουμάσι και ταϊσε το ανεσμίδι (γουρουνάκι). Έδεσε τις μαρτίνες να βοσκίσουν στο κοντινό χωράφι και περδούκλωσε το βάσταγα της (γαϊδούρι), μην της φύγει. Έκλεισε καλά τη λασιά και γύρισε στο σπίτι. Αφού έψησε ένα ζεστό στο άνδρα της, το γερο-Σακατρίβελο όπως τον έλεγε, κουμανταρίστηκε και ξεκίνησε για την εκκλησιά. Έξω συνάντησε και τους γειτόνους της, το γερο - Λια και το γερο - Γιώργη.

- Καλημέρα Γιώρη. Καλημέρα Λια.

-Καλή σου μέρα  Μαρία. Χρόνια πολλά η σημερινή και καλή Λαμπρή.

-Φχαριστώ. Παρομοίως. Ρε παιδιά να πήγε κανένας καμιά κλάρα στην εκκλησία σήμερα, να ξεχωρήσουμε την ημέρα ή μην το πάθουμε σαν πέρυσι που έστειλε ο παπάς την ώρα που λειτούργαγε κάτι παιδιά και ζωναριάστηκαν σ' ένα γκρεμό, να φέρουν λίγα βάγια;

Κουβεντιάζοντας έφθασαν στην εκκλησία. Μπήκαν μέσα. Άναψαν κεράκια, ασπάσθηκαν και πήγαν στη θέσι τους. Οι γέροι κοντά στο παγκάρι και η Μαρία στο πίσω στο στασίδι, που το διατηρούσε ολόκληρα χρόνια, από τότε που ο άντρας της τραυματίστηκε στο Εσκί Σεχΐρ. Τα μάτια της πέσανε δεξιά του Ιερού Βήματος. Αμέσως άρχισε ν' αναπολεί τα περασμένα και δάκρυσε. Σαν σήμερα τα βάγια τα πήγαιναν οι νυφάδες οι πρωτοστέφανες. Μαζί μ' ένα λουλούδι βιολέττες τα έδεναν μπουκετάκια, με κλωνές από αντρομιδόμενα.

Τα έφερναν σε κανίστρια. Υπήρχε χρονιά που 10 νυφάδες έφερναν τα βάγια. Ο παπάς τα μοίραζε ευχόμενος καλό Πάσχα. Τα Βάγια τα έβαζαν στο Εικονοστάσι και κάπου - κάπου έκοβαν κάνα φύλλο για το κουπωτό (στιφάδο). Στο σπίτι τους περίμενε το φαγητό ως επί το πλείστον μπακαλιάρος στο φούρνο με πράσσα, ρύζι και μάραθα . Εφτιαναν και λαχανόπιττες, από αγρία χόρτα, καυκαλίθρες, μυρώνια, πρασουλίθρες, σιταρίθρες, ξυνολάπατα και άλλα μυρωδάτα

Μα η Μαρία είχε το σπεσιαλιτέ της: Μπομπόλια (σαλιγκάρια). Μάζευε οκάδες ολόκληρες, πλακουδά  και στρουμπουλά. Όταν τα έβραζε τραγουδούσαν. Γι’ αυτό βγήκε και η παροιμία: "Του μπόμπολα η καλύβα καίγεται κι εκείνος τραγουδάει". Τα ξεκαρίκιαζε με τερζοβελόνες ή με πιρούνια. Τα έπλενε τ’ αλάτιζε, τ’ αλεύρωνε με μπομποτάλευρο και μετά τηγάνιζε, ρίχνοντας αρκετή ρίγανη. Μοσχοβόλαγε η γειτονιά.

Το βράδυ άρχιζαν οι ολονυκτίες όπως τις λένε στα χωριά. Κατάμεστη η εκκλησία από κόσμο. Όλοι σταυροκοπιούνται. Οι γυναίκες δακρύζουν.

- Χριστέ μου, τα πάθη σου μουρμουρίζουν.

"Το νυμφώνα βλέπω, Σωτήρ μου κεκοσμημένο" έψαλλαν οι ψάλτες.

Τα παιδιά, δειλά - δειλά  έριχναν και καμία στρακαστρούκα.

Οι περισσότεροι  εδάκρυζαν αναλογιζόμενοι  τα Πάθη του Χριστού.

Την Μ. Δευτέρα τα ίδια. Την Τρίτη: "Η πόρνη εν Κλαυμώ ανεβόα..."  Όλες κοιτάζουν κάποια που η τύχη το είχε φέρει να παραστρατήσει. Προσεύχονταν και κοίταζαν προς το μέρος της.

- Ε η κουρούνα η άραχνη, σάματις τόθελε, μουρμούριζαν πάλι:

- Ο Θεός συγχωρεί τους μετανοούντας.

- Μεγάλη Τετάρτη βράδυ: "Οτε οι ένδοξοι μαθηταί , εν τω νιπτήρι του Δείπνου, εφωτίζοντο, τότε Ιούδας ο δυσεβής φιλαργυρίαν..."

- Μεγάλη Πέμπτη. Έπρεπε να κοινωνήσουν. Έφτιαχναν τα κουλούρια, έβαφαν τα κόκκινα αυγά, έκαναν γλυκά κ.λ,π. Οι νοικοκυρές  απ'τα χαράματα έως να κτυπήσουν οι καμπάνες ήταν στο πόδι. Μετά άρχιζαν τα 12 Ευαγγέλια.

- "Σήμερον κρεμάται  επί ξύλου, ο εν ύδασι  την γην κρεμάσας..." Όλοι κλαίνε. Οι καμπάνες κτυπάνε  λυπητερά. Ο Σταυρός φθάνει στη μέση της εκκλησίας. Στεφάνια από αγνά παρθένα  λουλούδια κρεμούνται. Όλοι προσκυνούν τον Εσταυρωμένο. Μετά φεύγουν για τα σπίτια τους.

- Μεγάλη Παρασκευή. Να ο Νίκος με τον Κωστάκη χτυπούν πρωί-πρωί την πόρτα της. Κρατούν την εικόνα του Χριστού με το ακάνθινο στεφάνι τυλιγμένη με μια πεντακάθαρη μπόλια (πετσέτα). Η θειά Μαρία ανοίγει και μόλις βλέπει  την εικόνα κάνει το σταυρό της

- Να τα πούμε

- Πέστε τα παιδάκια μου.

- "Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα. Σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι Εβραίοι ...Χαλκιά, χαλκιά, φτιάσε τρία καρφιά φτιάσε 3 περόνια. Κι εκείνος  ο παράνομος βαρεί  και φτιάνει πέντε". Και του χρόνου.

Οι καμπάνες κτυπούν λυπητερά. Τα κορίτσια, τρέχουν στους κήπους, να βρουν τα καλλίτερα λουλούδια, για τον Επιτάφιο. Το βράδυ όλος ο κόσμος στην Εκκλησία. Έχουν έρθει και πολλοί ξενητεμένοι. Ολοι ψάλλουν τα εγκώμια.

- "Η ζωή εν τάφω κατετέθης  Χριστέ..."

- "Αξιον εστί μεγαλύνει σε τον Ζωοδότην".

- "Αι γενεαί   αι πάσαι, ύμνον την ταφήν σου".

Η θειά Μαρία, θυμήθηκε ένα περιστατικό. Μια χρονιά, με το γέρο-Μουσμούλη. Είχε μανία να κάθεται κοντά στους ψαλτάδες και να κρατά το κερί να βλέπουν να διαβάζουν.

Ο ψάλτης έψαλε το "Ερανον τον τάφο αι μυροφόροι Μύρα, λίαν πρωί ελθούσε". Ο γερο Μουσμούλης κούμπλαγε (νύσταζε). Έγυρε λίγο το κεφάλι και το κερί παρά λίγο να κάψη τον ψάλτη, ο οποίος για να μην χάσει τον ειρμό, του είπε ψαλτά και μεγαλοφώνως.

-Μ' έκαψες Μουσμούλη τραβήξου παραπίσω ή το κερί σου σβύστω-ω!!!

-  Αχ Αναστέναξε η θειά Μαρία και συνήλθε... Αχ, είπε ξανά, να βρισκόταν κανένας χριστιανός να τα γράφει τούτα δω, να τα διαβάσουν τα γκόνια και προγκόνια κι ούλες οι γενιές, το πώς περνάγαμε εκείνα τα χρόνια. Τώρα ρημάξανε τα χωριά μας. Μείναμε ούλοι οι γέροι.

- Γράψτε σεις οι γραμματιζούμενοι, νάρχονται ούλοι συμπούπουλοι, τουλάχιστο τη Μεγάλη Λαμπρή στον τόπο τους, στα σπίτια τους. Να πάνε ρε και κει στα νεκροταφεία, στα χορταριασμένα μνήματα, ν' ανάψουν κερί για τους πεθαμένους. Όποιος γράψει νάρχονται στα χωριά μας, να τους βλέπουμε, νάχη την ευχή μου.

Αϊντε καλή Λαμπρή  και του χρόνου.

Ο Τσαλαπετεινός της Βάχλιας

Μεγάλη έκπληξη προκάλεσε στους Βαχλαίους, η εμφάνιση τσαλαπετεινού στο δρυοδάσος της Βάχλιας, αφού αυτό το είδος  πτηνού δεν το έχουμε ξανασυναντήσει στα μέρη μας.  Λέγεται ότι, ο τσαλαπετεινός είναι και αυτός συνδεδεμένος (μετά τα χελιδόνια) με τον ερχομό της άνοιξης.
(Η λήψη της φωτογραφίας έγινε κατά το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου) 

Καφενεία. Από τον ελληνικό στο χωριό, στον … καπουτσίνο της πόλης!

Αυτή η φωτογραφία του Πέτρου Βάρδα, του τελευταίου απ' τους παλιούς καφετζήδες της Βάχλιας, ήταν η αφορμή να θυμηθώ την κουβέντα μας κάτω απ' τη σκιά του πλάτανου που βρίσκεται στην αυλή του καφενείου του.

Θέμα της συζήτησής μας ήταν τα μαγαζιά που λειτουργούσαν παλιά στη Βάχλια... Είχα μείνει έκπληκτος με τον μεγάλο αριθμό τους...

Μπακάλικα, καφενεία, εμπορικά, χασάπικα, τσαγκάρικα...

Ειδικά για τα καφενεία, η διαπίστωση είναι ότι «μ’ ένα κιλό ζάχαρη κι ένα κιλό καφέ, άνοιγες καφενείο»!!!  Όσο για τον εξοπλισμό τους…μερικά τραπέζια ξύλινα και καρέκλες ξύλινες με ψάθα…

Εκτός από ελληνικό καφέ, στα καφενεία της εποχής εκείνης έβρισκες ούζο, κρασί, ποτό μέντα ...άντε και κανένα λουκούμι! Φραπέ, (κάπου τη δεκαετία του ΄80) έπινες μετά δυσκολίας… κι αν έμπαινες μέσα απ’ τον πάγκο και τον έφτιαχνες μόνος σου!!!

Αργότερα, με τις καφετέριες της πόλης, καλομάθαμε...όπως λέει και ο φίλος του Μπάμπη...

-Θυμάσαι Μπάμπη μου, όταν πρωτόπιες καπουτσίνο στη Φωκίωνος Νέγρη; 
Σε πίκριζε... Τώρα τον πίνεις και δεν τον χορταίνεις!!!

Η αλήθεια είναι ότι πολλά χρόνια πριν, το να φτιάξει ο καφετζής ελληνικό καφέ, δεν ήταν τόσο εύκολο πράγμα, όσο μας φαίνεται σήμερα… Πριν μπει στη ζωή μας το γκάζι,  ο καφετζής, έπρεπε να κάνει ολόκληρη διαδικασία για να τον ψήσει...γιατί θα ’πρεπε ν’ ανάψει φωτιά με ξύλα...

Τα δυο περιστατικά που διηγούνται οι μεγαλύτεροι, με πρωταγωνιστές καφετζήδες του χωριού, είναι χαρακτηριστικά:

Η αργοπορία
Σε καφενείο του χωριού σταμάτησε κάποιος περαστικός και ζήτησε να πιεί καφέ. Ο καφετζής έστειλε τη γυναίκα του να φέρει λιανά ξύλα για να τον φτιάξει, αλλά εκείνη άργησε να επιστρέψει. Όταν κάποια στιγμή γύρισε, ο πελάτης είχε ήδη φύγει!!! Τότε ο καφετζής της είπε: "Άντε πιάσε την πούληση (πώληση) τώρα!"

Η βαρεμάρα

Σε άλλο καφενείο, προσήλθε ο Γιάννης. Κάποιος απ' την παρέα που βρισκόταν εκεί, προσφέρθηκε να τον κεράσει...

-Μπάρμπα -Γιώργη, κέρασε το Γιάννη.

-Τι θα πάρεις Γιάννη;

-Φτιάξε μου ένα καφεδάκι, μέτριο.

-Δεν παίρνεις καλύτερα ένα λουκουμάκι, να γλυκαθείς!!! Ήρθε η απάντηση από τον Μπάρμπα-Γιώργη!!!

Καφενεία στη Βάχλια είχαν οι:

Αγγελόπουλος Γεώργιος (Κρεμμύδας): Στον κεντρικό δρόμο στην Πέρα Βάχλια

Καρρά Κατίνα: Στην είσοδο της Πέρα Βάχλιας

Ρηγόπουλος Πέτρος (Πετράκος): Στην κάτω αγορά της Βάχλιας.

Νικολετόπουλος Κωνσταντίνος (Μαστροκότσιος) με συνεχιστή τον υιό του Γεώργιο Κ. Νικολετόπουλο:   Στην κάτω αγορά, καφενείο-μπακάλικο. Ο τελευταίος, είχε γι' αρκετά χρόνια και το τηλεφωνείο.

Αγγελόπουλος Θεόδωρος: Το καφενείο λειτουργούσε στο ίδιο κτίριο και σε διπλανό χώρο απ΄ το παλιό λιοτρίβι.

Κωνσταντόπουλος: Καφενείο-ουζοπωλείο, στην είσοδο του χωριού επί του κεντρικού δρόμου. 

Καλύβας Κ. Χρήστος (Χατζιοχρήστος) μαζί με τον Νίκο Παναγόπουλο (Μπόγια): Ταβέρνα-καφενείο, στο ισόγειο του σπιτιού του πρώτου.

Καλύβας Κωνσταντίνος (Χάντζιος): Καφενείο και μπακάλικο στον κεντρικό δρόμο (για ένα διάστημα είχε και το τηλεφωνείο) 

Γαλάνης Χαράλαμπος: καφενείο και χασάπικο επί του κεντρικού δρόμου.

Βάρδας Κωνσταντίνος: καφενείο επάνω από τον κεντρικό δρόμο, τη λειτουργία του οποίου συνέχισε ο υιός του Πέτρος Κ. Βάρδας. Ο τελευταίος είχε επίσης μπακάλικο, κουρείο και για αρκετά χρόνια το τηλεφωνείο.

Ασημακόπουλος Παναγιώτης (Ταχυδρόμος) στον κεντρικό δρόμο, το μοναδικό εν λειτουργία καφενείο σήμερα.

Φωτογραφίες από τα καφενεία μας:

Φωτογραφία από το βιβλίο του Χρήστου Δημητρόπουλου "Η Βάχλια και ο κόσμος της"

Φωτογραφία από το τεύχος 7 του περιοδικού "Η Βάχλια" 
 εκδόσεως της Ένωσης Βαχλαίων 

Το βλέμμα εστιάζει στο...χωριό

Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών 2015

(Φωτογραφία αρχείου)

Τα τελικά αποτελέσματα των Βουλευτικών Εκλογών της 25/01/2015 στην τοπική κοινότητα Βάχλιας της Δημοτικής Ενότητας Κοντοβαζαίνης του Δήμου Γορτυνίας έχουν ως εξής:

Ψήφισαν:     91
Άκυρα:          1

Έλαβαν:

ΣΥΡΙΖΑ:  32
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:  27
ΠΑΣΟΚ:                   15
ΚΚΕ:                           6
ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜ. ΣΟΣ.:  3
ΠΟΤΑΜΙ:  3
ΤΕΛΕΙΑ:    2
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ:   2

Υποψήφια με την "Τελεία" η Παναγιώτα Γαλάνη με καταγωγή από τη Βάχλια

Στην Αρκαδία, μεταξύ των υποψηφίων βουλευτών με την "Τελεία" στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, είναι και η Παναγιώτα Γαλάνη του Δημοσθένη και της Αγγελικής, γεννημένη στην Τρίπολη και με καταγωγή από τη Βάχλια Γορτυνίας.

Η Παναγιώτα είναι πτυχιούχος της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας του ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ, ενώ από τον Μάρτιο του 2009 είναι προϊσταμένη λογιστηρίου στην εταιρεία ΜΟDAGORA S.A.

Μπορείτε παρακάτω να διαβάσετε το σχετικό προεκλογικό μήνυμα της Παναγιώτας Γαλάνη. 

Εμείς της ευχόμαστε καλή επιτυχία.

Εδώ, μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο από την συνέντευξή της στη webTV της Δημοτικής Ραδιοφωνίας Τρίπολης.

https://www.youtube.com/watch?v=ZCdgpo150_U

Μετατίθεται για 8/2/2015 η Γ.Σ. της Ένωσης Βαχλαίων

(Φωτογραφία αρχείου από Γ.Σ. της Ένωσης Βαχλαίων)

Λόγω της προκηρύξεως των βουλευτικών εκλογών, μετατίθεται για την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015 και ώρα 12:00 το μεσημέρι, στο γραφείο της ενώσεως (Θεμιστοκλέους 1, Αθήνα), η ορισθείσα για την 25η Ιανουαρίου 2015 Γενική Συνέλευση της Ένωσης Βαχλαίων, για την ανάδειξη τριών αναπληρωματικών μελών του Δ.Σ.

Οι υποψηφιότητες γίνονται δεκτές μέχρι το Σάββατο 7/2/2015 & ώρα 14:00.

Πέρα Βάχλια

Βαχλιώτισσα περπατά στην όμορφη γειτονιά των Μανωλέϊκων Πέρα Βάχλιας