Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Για κερί, στο εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους


Παραμονή της εορτής του Αγίου Χαραλάμπους χθες και αφού βρεθήκαμε στη Βάχλια, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το ξωκκλήσι του χωριού μας.

Βέβαια, ούτε λόγος για τις παλιές "δόξες" του που κινούσε όλο το χωριό, με τα πόδια, για να γιορτάσει τον Άγιο. Φέτος δεν τελέστηκε ούτε εσπερινός, αλλά ούτε και Λειτουργία έγινε το πρωί.

Οι παλιότεροι, λόγω του κρύου και του αέρα που φυσούσε απ΄τον ποταμό Λάδωνα που ρέει πιο κάτω, άναβαν φωτιές στη ρίζα του θεόρατου βράχου, για να προφυλαχθούν απ΄την παγωνιά. 



Τα παλιότερα χρόνια, η εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους η οποία φυλάσσεται στην εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, μεταφερόταν το πρωί της εορτής από τον ιερέα,  τους επιτρόπους και τους ψάλτες, στο ξωκκλήσι για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Η διαδρομή που ακολουθούσαν ήταν απ΄τον Άγιο Αντώνιο, Άγιο Θεράποντα και στη συνέχεια ακολουθώντας το μονοπάτι στη δυτική πλευρά του λόφου Άρτι έφθαναν στον Άγιο Χαράλαμπο.

Η Επιστροφή της εικόνας, γινόταν  υπό τύπου λιτάνευσης, ενώ όταν πλησίαζαν στην Αγία Μαρίνα, ανέβαιναν 2-3 παιδιά στο καμπαναριό και χτυπούσαν τις καμπάνες.

Επιβιβαστήκαμε στο αγροτικό και ξεκινήσαμε απ΄το χωριό με βροχή. Μην το επιχειρήσει κανείς με επιβατικό γιατί αυτήν την εποχή ο δρόμος δεν είναι κατάλληλος.



Αντικρίζοντας το εκκλησάκι, τις ζωγραφιές της φύσης στο βράχο και τ΄ άφθονα νερά του Λάδωνα να ρέουν, νιώσαμε μια αγαλλίαση. 

Περνώντας την ξύλινη πόρτα  κάτω ακριβώς απ΄την καμπάνα βρεθήκαμε στον προαύλιο χώρο και αφού ανεβήκαμε μερικά σκαλοπάτια, μπήκαμε στον ναό. Ο εσωτερικός χώρος του  είναι μικρών διαστάσεων (3Χ1,40 μέτρα).
Εντός του ιερού, στην πλευρά του που σχηματίζεται από την κοιλότητα του βράχου, υπάρχουν κάποιες τοιχογραφίες.

Αφού ανάψαμε τα κεριά μας και προσευχηθήκαμε, πήραμε το δρόμο της επιστροφής.


















Χρόνια σας Πολλά, με την ελπίδα να σμίξουμε σύντομα, όλοι οι Βαχλαίοι, σ΄αυτόν τον όμορφο τόπο...


Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Βαριά η καλογερική...



Κλειστό παραμένει ακόμα το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, μετά και την (προ μηνών) αποχώρηση των 2 μοναχών, οι οποίοι μόνασαν σ΄αυτό για λίγο χρονικό διάστημα...
Αξίζει να σημειωθεί ότι, η μοναχή Παρθενία που απανθρακώθηκε το Δεκέμβριο του 1995 (30/12/1995) από τη φωτιά που ξέσπασε στο μοναστήρι, υπηρέτησε συνεχώς σ΄αυτό από το έτος 1946!