«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας»

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.

Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς.

Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.

Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.

Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας.

Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.

Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.

Αυτός που στήριξε τη γη πάνω στο νερό, χλευάζεται, μας λέει το Ευαγγέλιο. 

“Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας”, ψάλλει ο ιερέας στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Καλλιάνι, την ώρα που περιφέρει τον εσταυρωμένο Ιησού για την αναπαράσταση της σταύρωσης, αφού προηγουμένως έχουν σβήσει τα φώτα.

Τα παιδιά με τα εξαπτέρυγα και τις λαμπάδες, μπροστά από τον εσταυρωμένο, υπό το αμυδρό φως των κεριών, κινούνται αργά προς το κέντρο του ναού. Το Θείο πάθος κορυφώνεται… Μέσα σ΄αυτό το κλίμα κατάνυξης, η συγκίνηση είναι μεγάλη. Τόση ώστε ακόμα και τα παιδιά που παρακολουθούν το θείο δράμα, να δακρύσουν...