Τί όμορφη η φωτογραφία! Ο τίτλος δε, με παρακίνησε να μάθω περί του συγκεκριμένου αρότρου. Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες τις πληροφορίες Εδώ: http://www.evrytanika.gr/0021-0040/issue0036/mythia.htm
Αυτή την εικόνα την έχω από τα παιδικά μου χρόνια και με συγκίνησε ιδιαίτερα όταν είδα τη φωτογραφία. Η σκληρή και κοπιαστική ζωή των προγόνων μας για τον "άρτον τον επιούσιον". Δυστυχώς δεν έχω τέτοιες φωτογραφίες και πιστεύω όποιος τις έχει, κρατάει κάτι πολύτιμο.
Ευρυτάνα, Ντίνα και Μαρίνα καλησπέρα. Διαπιστώνω ότι για κάποιο λόγο, σας άγγιξε αυτή η παλιά φωτογραφία. Σε μένα είναι γνωστή εικόνα, γιατί είναι ένα κομμάτι της ζωής μου και χαίρομαι που το έχω ζήσει. Η καλλιέργεια στη Βάχλια γινόταν με τον πατροπαράδοτο τρόπο, λόγω της μορφολογίας του εδάφους που δεν επέτρεπε τη χρήση τρακτέρ. Αν αναλογιστούμε σήμερα, με τι μεγάλο κόπο, ο κάθε οικογενειάρχης της τότε εποχής έβαζε στο «αμπάρι» του, 500-1.000 κιλά σιτάρι … θα καταλάβουμε τι άθλο έκανε!!! Όσο για το γεωργό της φωτογραφίας, τι να πω… Ότι πω θα είναι λίγο. Είναι ένας ταπεινός και ακούραστος άνθρωπος που αγάπησε και καλλιέργησε τη γη όσο κανείς… και που μέσα απ΄τη σκληρή δουλειά του μεγάλωσε οκτώ παιδιά… Αυτός ο άνθρωπος, που τη ματιά του δεν τη ρίχνει ούτε για μια στιγμή στο φωτογραφικό φακό αλλά στη «γη του» είναι … ο πατέρας μου!!!
"Είναι ένας ταπεινός και ακούραστος άνθρωπος που αγάπησε και καλλιέργησε τη γη όσο κανείς… και που μέσα απ΄τη σκληρή δουλειά του μεγάλωσε οκτώ παιδιά… είναι … ο πατέρας μου!!"
Τί όμορφο να καμαρώνει ένα παιδί για τον αγώνα του γονιού του !!
Μακράν η πιο ωραία "φωτογραφία-τίτλος" που έχω δει τελευταία. Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί όμορφη η φωτογραφία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τίτλος δε, με παρακίνησε να μάθω περί του συγκεκριμένου αρότρου.
Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες τις πληροφορίες
Εδώ:
http://www.evrytanika.gr/0021-0040/issue0036/mythia.htm
Αυτή την εικόνα την έχω από τα παιδικά μου χρόνια και με συγκίνησε ιδιαίτερα όταν είδα τη φωτογραφία. Η σκληρή και κοπιαστική ζωή των προγόνων μας για τον "άρτον τον επιούσιον". Δυστυχώς δεν έχω τέτοιες φωτογραφίες και πιστεύω όποιος τις έχει, κρατάει κάτι πολύτιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυρυτάνα, Ντίνα και Μαρίνα καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαπιστώνω ότι για κάποιο λόγο, σας άγγιξε αυτή η παλιά φωτογραφία. Σε μένα είναι γνωστή εικόνα, γιατί είναι ένα κομμάτι της ζωής μου και χαίρομαι που το έχω ζήσει.
Η καλλιέργεια στη Βάχλια γινόταν με τον πατροπαράδοτο τρόπο, λόγω της μορφολογίας του εδάφους που δεν επέτρεπε τη χρήση τρακτέρ. Αν αναλογιστούμε σήμερα, με τι μεγάλο κόπο, ο κάθε οικογενειάρχης της τότε εποχής έβαζε στο «αμπάρι» του, 500-1.000 κιλά σιτάρι … θα καταλάβουμε τι άθλο έκανε!!!
Όσο για το γεωργό της φωτογραφίας, τι να πω…
Ότι πω θα είναι λίγο. Είναι ένας ταπεινός και ακούραστος άνθρωπος που αγάπησε και καλλιέργησε τη γη όσο κανείς… και που μέσα απ΄τη σκληρή δουλειά του μεγάλωσε οκτώ παιδιά…
Αυτός ο άνθρωπος, που τη ματιά του δεν τη ρίχνει ούτε για μια στιγμή στο φωτογραφικό φακό αλλά στη «γη του» είναι … ο πατέρας μου!!!
Τιμή σου φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Είναι ένας ταπεινός και ακούραστος άνθρωπος που αγάπησε και καλλιέργησε τη γη όσο κανείς… και που μέσα απ΄τη σκληρή δουλειά του μεγάλωσε οκτώ παιδιά… είναι … ο πατέρας μου!!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί όμορφο να καμαρώνει ένα παιδί για τον αγώνα του γονιού του !!