 |
| Μπομπότα από το εξαιρετικό καλαμποκάλευρο που αλέθει στον μύλο του ο συμπατριώτης μας Αντώνης. Τα σχέδια, μην σας μπερδεύουν, δεν είναι της νοικοκυράς, αλλά του Βαγγέλη! |
Σε πολλές περιοχές, κατά την κατοχή, όταν το αλεύρι απ΄ το σιτάρι τελείωνε (ή δεν υπήρχε καθόλου σε μερικά νοικοκυριά), χρησιμοποιούσαν το καλαμποκάλευρο για
να φτιάξουν ψωμί, τη λεγόμενη “μπομπότα”.
Σύμφωνα με μαρτυρίες γεροντότερων Βαχλαίων, στο χωριό μας
καλλιεργούσαν καλαμπόκι σε δύο περιοχές όπου τα χωράφια αδρεύονταν: στην
Περιβόλα και στον Κάμπο.
Όμως, η καλλιέργεια του καλαμποκιού, δεν γινόταν την ίδια
χρονιά και στις δύο περιοχές μαζί, γιατί δεν επαρκούσε το νερό για να
ποτίζονται (παρόλο που η Βάχλια φημίζεται για τα πολλά νερά της).
Η περιοχή που ήταν σπαρμένη με καλαμπόκι, δικαιούνταν το νερό
όλη τη νύχτα. Τη μέρα ποτίζονταν τα περιβόλια εντός του χωριού.
Ως “σημάδι” για το δικαίωμα των καλλιεργητών καλαμποκιού, να
“κόψουν” το νερό, είχαν κατά τη δύση του ήλιου, τη σκιά του βουνού που έφτανε
στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας Πέρα Βάχλιας.
Το πρωί, όταν το «σημάδι» της ανατολής έφτανε στη θέση
«Χωνιά» τότε, έπρεπε το νερό να ξαναγυρίσει στα περιβόλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου