"Διάλογος" ένα ποίημα του Γιώργου Μποτή

ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μου λες

Κάθε πρωϊ, σαν σε θωρώ, πως

βιάζομαι να φύγω, πως τρέχω και

αγκομαχώ και την ζωή δεν ζω

Και γώ σου απαντώ.

Πως η ζωή μας τρέχει, πάει

μπροστά μας γρήγορα κι'ακολουθούμε

μεις  τρεχάμενοι κοντά της.

Είδες... ροδίζει η αυγή. Κάθε λεπτό,

κάθε στιγμή  Φεύγει, δεν περιμένει.    

Κι'εμείς ξοπίσω τρέχουμε,  χαρούμενοι, θλιμμένοι,              

για να χαρούμε κάτι τι,    

προτού ναρθεί το βράδι, 

προτού να γίνει χτες.

Μάθε πως κάθε μας στιγμή  είναι ζωή μοναδική,              

είναι για μας φτιαγμένη.

Η φευγαλέα η στιγμή       

μεγαστιγμή θα γίνει                       

θα γίνει θύμηση,σημάδι λαμπερό,  

το μέτρο, σαν θα βρούμε, το σωστό.

Εξ΄αφορμής της παγκόσμιας ημέρας ποίησης, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στον συμπατριώτη μας ποιητή Γιώργο Μποτή,  δικηγόρο, που έχει τιμήσει τη Βάχλια με το έργο του.

Για την ποιητική του συλλογή "Οδοιπορικό - Travelogue", σε δίγλωσση έκδοση, του απονεμήθηκε τιμητικό βραβείο από τη Διεθνή Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών.

Επίσης, από το ίδιο Λογοτεχνικό Σωματείο, το 2004 του απονεμήθηκε Χρυσό Βραβείο για το σύνολο του λογοτεχνικού του έργου.

Το ποίημα είναι αναρτημένο εδώ